Esimle 7senelik evliyiz, 2-3 yasında iki cocugumuz var.
Ozellikle 1yıldır ev icinde oldukca gergin ve mutsuzuz.
Esim oldukca ketum, duygularını ifade etmez, icine kapanık, sinir eden sekilde sakin, isine kafayı cok takan, sosyal yonden cok zayıf, nerdeyse hic arkadası yok ama cocuklarına karsı ilgili bir baba.
bense tam tersi duyguları ile yasayan, sevintimi uzuntumu hayal kırıklıgımı mutlulugumu yasadıgımda tepkilerim de degisen insani yaradıslıstayım. Ozellikle esimin ice kapanıklıgı beni cok hırcınlastırıyor. bazen surat asıp 5 gun sonra "sen ogun bardagı masaya koydun ben ona bozuldum" diyor. surekli onu cozmeye calısmaktan, acaba neye bozuldu demekten, alttan almaktan cok yoruldum. ben de sorgulamayınca iyice kosesine cekiliyor. isten gelip koltuguna oturup yatana kadar cocuklar zorla pacasından cekip kaldırmazsa kalkmıyor, elinde iphone karsısında tv. 38 yasında ama 60 yasındaki insan gibi. cocuklar da bu miskinlik karsısında onunla zaman gecirmek istemiyorlar, ikisi de bana asırı duskun. esim cocuklar bana duskun diye beni sucluyor, yanlarında yattın, senelerce emzirdin diyor. Cocuklarını benden kıskanıyor. Nasıl anlatılır bilmiyorum ama cocuklar beni seviyorlar diye bana dusman.
velhasıl birbirimize tahammulumuz kalmadı. bu saatten sonra degısemeyecegını eger ben de onun gibi sakin, duygularını uzuntulerini icine atip kimseye yansıtmazsam sadece cocuklarımla ilgilenirsem iliskimiz yurur aksi halde bosanırız dedi.
Aramızda karı koca iliskisi 2 senedir kalmadı. ben calısıyorum cocukların bakımı, bakıcısı, gıda kıyafet vs gibi ihtiyaclarını ben karsılıyorum. esimse sadece faturaları odeyip, ev yemegi yemediği icin fast food harcamalarını karsılıyor. maddi sıkıntıları da onu cok geriyor, cocukların kendisi ile gurur duymayacaklarını dile getiriyor. hic arkadası yok, akrabaları sehir disinda.
ben isin icinden cıkamıyorum. sizde bu evliliği kurtarmaya deger mi yoksa bosa mı kurek cekmis olurum..
Bu soruyu cevapla
18 Cevap
çocuklarınız daha çok küçük belki biraz daha sabredebilirsiniz en azından biraz daha büyüsünler baba soğuk bile olsa bu yaştaki çocuk babayı arar üzülür ama sonuçta sizin kararınız yani burda 2 satır yzı okuyarak kimse ne yaşadığınızı anlayamaz yani en azından ben olsaydım çocuğum için bişeyleri kurtarmayı çabalardım yada büyüsün diye beklerdim
bence boşanmadan önce her yolu deneyin mutlu olmak için. karı koca ilişkisi de aile yaşantısında oldukça önemli önceliğinizi eşinizzle gecenize ayırsanız bir süre sebep bu da olabilir.
esim aile terapistine gitmek istemiyor. cozum belli ben ve sen degiseceğiz, o da bize aynı seyı soyleyecek ama ben degısemem ben boyleyim diyor. kendini gercekten cok mukemmel bir insan olarak goruyor, tek sorun benim bu kadar yuk altında artık ezilmem, belki 10gunde bir sesimi belki 5 dakıka yukseltmem onu rahatsız ediyor, sen kendine ceki duzen vereceksin, sinirlerine hakim olacaksın, sıkıntın varsa icine atacaksın bana yansıtmayacaksın diyor. ama bunun karsılıgında ondan birşey beklemeyeceğim. sabah 6da kalkıp cocuklar uyanmadan cogu zaman hazırlanıp ise gidiyorum. aksam 630da donuyorum, yemek hazırla, oyun oyna, parka cıkar, yıka, yatır. ikisinde de uyku & yemek sorunu, kucuk hala emiyor biizmle yatıyor, digeri de yatmak istiyor, cocukları yatırınca bi dus dahi alamadan yatıryorum, gece odalarda mekik doku, sabaha kadar uyuyamadıgım cok gun oluyor. isim stresli, seyahatlı 6 bakıcı değiştirmisim artık guvenim kalmadı, evde tum is bende. bu durumda sakin kalmayı basarıp ayrıca karsılıgında da bi guler yuz bir tatlı soz duymadan robot gibi yasamamı istiyor.
bence bosanmak için acele etmeyin hem çocklarnz çok küçük bu süreçte çok kötü etklenebilirler daha fazla birbirinzle iletişim kurmya çalısın eşinze biraz dha güler yüz ve olumlu seyler söyleyın o yapmyosa siz yapın daha sevgi dolu olmya çalısın zamnla belki hersey düzelir bir yuva kolay kolay kurulmyo yuvanzı yıkmayın biraz daha sabredin allah yardımcınız olsun insallah hersey yoluna girer.
çocuklar küçük biraz büyüyüne kadar sabredin boşanınca da tüm yük sizde olacak...
sevgili moms, bilirsin her ailede zaman zaman böyle sıkıntılar olabiliyor. Eften büften olaylara sinir oluyoruz sonra bunları içimizde (farkında olmadan) biriktirip kocaman bir dağ yapıyoruz sonunda da o dağı aşamayıp tökezliyoruz canımız yanıyor.Evlilik terapistine gitmeyi deneseniz nihayetinde 2 çocuğunuz var.Kocan sana karşı ketum olabilir ama belki uzman biri onun ağzından laf alabilir ya da seninle ortak nokta bulmanızı sağlar.Tabi hiç bir şey sonuç vermiyor senin mutlu olmanı sağlamıyorsa kendini daha da üzmenin,yıpratmanın bir anlamı olmaz çünkü sen ne kadar mutlu ve enerjiksen çoçuklarında o kadar mutludur.Sana kendi ailemden birkaç örnek vermek isterim mesela benim eşimde çocuğun kıyafetini,yemeğini,oyuncağını düşünmez neden mi çünkü ben düşünüyorum o da ne olsa yapan biri var diye hiç oralı olmaz.Tabi ben bunları seve seve yapıyorum ancak zamanla tek olmaktan yoruluyorum,eşiminde yanımda olmasını fikrini söylemesini istiyorum.Bu duruma çözümün ne oldu dersen,sakin sakin oturduğumuz bir gün eşime "mete ye bir günlük tutuyorum hangi eşyasını ne zaman aldığımı, nerden aldığımı ve kimin aldığını gibi ayrıntıları yazıyorum defterde hep annen sana bugün ...... aldı, annen bugün seni.... götürdü yazıyor peki sen niye bebeğimize birşey almıyorsun dedim adam ertesi gün elinde oyuncak arabayla geldi.evdeki işleri ne kadar üstlenirsem o iş o kadar üstüme yapışıyor bende sözüm ola tatlı dille emri vaki olarak "hayatım ben meteyi uyuturken sen alışverişe gidermisin,.... mutfağı toparlarmısın..." gibi gibi şeylerle onuda kaçtığı işlere ortak etmeye çalışıyorum.Yaptığı işlerle mutlu değil tabi ama kendi yaptığı zaman daha kıymetli kullanıyor evi.
cocuklardan once esim ev islerinde veya baska organizasyonlarda hic yardımcı değildi, acıkcası ben de yardım istemezdim her isi kendim en iyi sekilde yapabiliyordum. ev isleri, alısveris, tatil organizasyonu, tamirat isleri vs. bu kadar isi ben yaptım,ustume yapıstı. cocuklardan sonra yardım istiyorum, ya ev isleri ya cocuklar birinden birine bana yardımcı olman lazım diyorum. genelde cocukları seciyor ev islerinden kacıyor. mesela bugun yemek yok sen bisiler hazırla desem ben ac değilim der. cocukların yiyeceği yok desem bakıcıya soyle yapsın derim, ben acim desem siparis ver der. yani mumkun değil bi kap yemek yapmaz. aynı sey tum diger ev isleri icinde gecerli. 2-3 senedir ugrasıorum gelebildiğim nokta masa toplamak, ama o da bulasık makinesin doldurmaz (midesi bulanıyormus) tezgaha koyar, ee onu cocuklar da yapıyor. cok yıprandım haklısınız.
Selamlar,
öncelikle işiniz zor gerçekten. iki tane yaşları yakın erkek çocuk, çalışma hayatı, bakıcı durumları, yardımcı olmayan anlayışsız bir eş zor. açıkçası bence sizi el üstünde tutması lazım. onun sizin suyunuza gitmesi gerek. ben çocuklar için evliliğin sürdürülmesine karşıyım sonuçta bu hayata çocuklar için gelmedik. ama sizin çocuklar henüz oldukça zor dönemlerindeler belki biraz çocuk bakımı işleri kolaylaşırsa ilişkiniz düzelebilir. bir ihtimal ama eşinizin değişeceğini hiç sanmıyorum. çocuk işleri azalınca sizin doğal olarak daha fazla toleransınız, enerjiniz, sabrınız olacak ve eşinizde eskisi gibi bundan faydalanabilecek. evde huzursuz mutlu ama birlikte olmaktansa ayrı ayrı mutlu huzurlu olmak bence en güzeli. ama son bir şans verin derim.
Korkacak bişey yok zaten eş olmadan her türlü sorumluluk üzerinizde bence boşanın gitisin. bu saatten sonra ne değişecek. Herşeyi sen yap sen değiş ne ala dünya erkeklere güzel.Her zaman derim bir insan da vicdan sorumluluk olacak.Muhtemelen eşiniz ailesinden öyle görmüş sizin çocuklarınızda öyle bu ortamda yetişirse muhtemelen onlarda öyle olacak.Bi çok kişi sabredin vs diyecek neden sabredilecek bu hayat erkekler için mi kadınlar her şey ile ilgilensin her sorumluluğu alsın sonrada bir bencillik öfkelendim vallahi.İşte analar erkek çocuklarını el bebek gül bebek yetiştirmese kızları evhanımı mantığında yetiştirmese bunlarda muhtelemelen azalma olacak.Yurttdışında böyle mi herkes çalışıyor herkes ortaklaşa iş yapıyor bakmıyor kadın erkek diye.Bizde sabret sabret neyine sabredeceksinki sen kendi hayatından verdikçe vermeye devam karşı tarafta tık varmı yok.Sevgi emek ister emeğin olmadığı yerde ne olacak .Mutlaka istisnalar vardır size gaz vermek için yazmıyorumda şahşi düşüncem bu.2 tane masum yavruyu bile düşünmüyorsa onların sorumluluğunu almıyorsa neyin sorunluluğunu alacak. Umut etmek kendini kandırmakla mümkün.