arkadaşlar 28 aylık oğlum hep zor yemek yerdi, bazen iŞtahı gider bazen gelirdi ama son zamanlarda 1/2 aydr beni gerçekten çok zorluyor. Hele gecen hafta ateşli hastalık geçirdi, ab kullanmaya başladı ve iştah tamamen gtti. Şimdi artık kestik ab yi ama hala pek düzelme yok. Hastalıktan sonra hemen düzelmesini beklemiyorum ama farklı br durum sanki bzmki. Cnku aslında iştahsz değil yani istediği şeyleri cok guzel yiyor ama her zmn severek içtiği corbaları bile reddetmeye başladı. Varsa yoksa yogurt, makarna pilav pirzola :s
Hastayken sevdiği şeyleri yesin dedim ama şimdi de alıştı mı ne yaptı hep onları yemek istiyor. Bı de kendi yemek istiyor. Cok zorlanıyorum. Demn mesela tarhanadan kendı ıcmek istedi ama 5-10 kasık almstr en fazla sonra makarna dıe tutturdu. Ne yapacagım boyle yeni yemeklere nasıl alıştıracagım? Kiraz verıyorum cilek verıyorum tadına bıle bakmıyor. İlaç alırken aç kalsın da istemedim, meyveli muhallebi vs ne varsa verdim. Zaten secerek yıyordu iyice bır elın parmagını geçmez oldu yedikleri.
Nasıl alıştırabılırım şimdi sebze yedrmeye vs? Braz daha mı bekleyeyim hastalık kalıntısı kalmasın diye?
Bu soruyu cevapla
11 Cevap
gecmıs olsun oncelıkle.. bence cok fazla uzerıne gıtmeyın, yoğurt yıyorsa ıcıne çilek koymayı deneyin, makarnanın içine sebzeler atın..hıc bısey yememesinden ıyıdır..
İçinde yabancı bşey varsa da Yemez. Ayırt edebiliyor sebzeleri filan :(
Bizimki 2 yaşında 1 sene sadece köfte makarna pilav yedi. En azından onları yiyor diye kendinizi avutacaksınız. Zamanla çeşitleniyor, 3 yaşından sonra biraz daha düzene giriyor. Eğer siz yesin diye inatlaşırsanız işler daha da zorlaşıyor, bu sefer inat edip yemiyorlar. Siz ara ara önüne değişik şeyler koyun ama zorlamayın. Ayrıca kendi yemek istiyorsa ne güzel, 10 kaşık 10 kaşıktır, ne istiyorsa onu yesin.
Merhaba,
Ya günde br kere yeseler tamam ama 4 öğün hep aynı telaş hep aynı terane boğuluyor gibi oluyorum valla
:(
geçici zamanlar bunlar.. kızımın aç gezdiği günler de oldu, sadece süt içtiği.. daha ne kadar yiyecek kusmasa bari dediğim günler de.. sebzeden başka birşey yemediği bir yazımız oldu.. tavuk köfte 6 ay yemedi.. sonra hergün istedi.. nohut ve bulgur pilavına takılmıştık bi iki ay.. ek gıdaya geçtiğimizden beri hiçbir konuda olmadığım kadar yemek konusunda sakindim.. sağlıklı şeyleri sunmaya, çeşitleri tanımasına, yemesine olanak sağladım ama yemediğinde hep çok sakindim.. içimde fırtınalar koptu ama boşverdim.. nasılsa gün gelecek ve yiyecek herkes gibi sevdiği sevmediği şeyler olacak.. biz herşeyi yiyor muyuz? öldürseniz bakla yemem mesela:) böyle böyle 3 yaşına geldi şimdi maşallah yemek seçmeyen bir çocuk oldu çok şükür.. tek tavsiyem sakin olun.. ara ara takıldıkları yiyecekler olacak sonra sıkılıp yenilik arayacaklar.. bir de kendi kendilerine yerken makarnayı karnıyarığa tercih eder hepsi.. birini yemesi çatala takması daha kolay neticede.. bir sürü sebepten seçiyorlar rengi kokusu tipi sunumu.. annenin yedirirken ki modu.. zamana bırakın bence.. "yemek" diyince "offf yine başlıyor ısrar" demesin.. kolay gelsin
bu aylarda et, süt, pilav, makarnaya düşkün olup sebzeden soğuması çok normal hiç üzülmeyin. bence mama sandalyesinden sandalyeye geçirin çatal kaşıkla kendisi yesin, yediği kadar yesin, ısrar etmeyin. babayı taklit etmeye başladıkları için yemesi gerekenleri babası da yerse yeme alışkanlığı daha kolay oluşabilir.
Peki yediği kadarla kalmalı diyoruz. Bu öğün araları takviye etmeli miyim bşeyler? Bisküvi, ıvır zıvırla yoksa iyice aç kalmasını mı sağlamalıyım?
kendi adıma ben öyle yapmadım.. yapmayın derim.. o zaman nasılsa bisküvi gelecek diye yemeyecektir.. benim kızım da yemediği günlerde versem bisküviyi paketiyle yerdi.. tatlı dille yemeğini yemediği için bisküvi vs yiyemeyeceğini söylüyordum.. bozuluyordu ama tutturmuyordu:) yemeğe şöyle bir bakıp ben yemeyeceğim dediğinde mutlaka oturup ben yerdim.. sadece o yiyor olmasın diye hep karşılıklı sofra kurdum..
bence aslında gerçekten "aç" değiller.. evet çok az şey var midelerinde ama açlık çektiklerini sanmam.. içgüdüleri bu kadar yoğun bir yaşta "gerçekten" aç olan insan ne bulsa yer.. tamamen canı istememe, aç olduğunu hissetmeme, naz, acaba bunu savuştursam daha güzeli tatlısı gelir mi çabası.. dik durmak lazım.. ben çocukken yemeğimi elinde tabak peşimde gezerek yediren bir annem hiç olmadı.. öğlen yemezsem akşama kadar bekletirdi.. akşam açlıktan ne varsa tabağımda silip süpürürdüm:) ben annem kadar soğukkanlı değilim:) tamamen ipleri eline vermeden ama üstüne de gitmeden bi düzen oturtmaya çalıştım ben.. içiniz rahat olsun biz aç diyoruz onlar aç değil.. ben gerçekten aç olan 3 yaşlarında çocuk gördüm.. allah kimseye göstermesin.. muz verdiler kabuğu ile yedi saniyeler içinde..
evet bırakın yediği kadar yesin ama ara öğünlerde aynı rahatlığı vermeyin..