Cok sevdiğimiz bakıcımız ailevi problemlerinden dolayı bizi bıraktı. yerine daha önceden 1-2 kez gordugumuz akrabasını onerdi, en azından yabancı değildir diye mecburen kabul ettik. Mecburiyetimizi bilen akraba da 10 gunde tabiri caizse tepemize cıktı. Surat asmalar, kaprisler, agır aksak is yapmalar, surekli bir itiraz. Hadi herseyi gectim ogluma ilgilenmiyor, yuzu hep asık, mutsuz, dalıp gidiyor. Yedir diyorum ac değil, oyna diyorum oyle her dakika oyun olmaz, uyut diyorum gece uyumaz uyutmiyim, soyle yap olmaz böyle et dogru değil, gibi hic bir sozumuzu dinlemediği ve annem kardesime laf ettiği icin yollarımızı ayırdık. Simdi bakıcısız kaldık. Bir yandan birilerini arıyorum haldır haldır
Annemle ben de esim de cok anlasamayiz, zor bir insandir. Hep uclarda yasar, cok coskulu ama bir yandan da cabuk alınır, kırılır. Ogluma simdilik annem bakıyor. Ama bakma sartı her sabah cocugu ona bırakıp aksam almam. Bizde kalmak istemiyor esimle bir defasinda tartısmıslardı, esim surat asında sizde asla kalmam demisti, inadı da inattır. Acıkcası kalmasını ben de istemem cunku duzenime cok karısır, butun gun cocukla oldugu halde biz gelince de pesini bırakmaz soyle bi anası babası sevsin demez, haliyle ozellikle esimin hosuna gitmez bir de aman dikkat edin, aman soyle yapın diye akıllar verir, cekileyim bir koseye annesi babası ugrassın demez.
Ayırca sabah getireyim, gunduz onda olsun ama aksam onda kalsın istemiyor, gece sık uyanan ve meme emen cocuk, hem gece bakınca gunduz bakamam yorulurum diyor. Haklı da. Sartını yerine getirmem icin sabah 7.30da cocukla birlikte arabayla cıkıp anneme gidip, cocugu bırakıp ise gitmem, aksam isten anneme onu alıp, hic oturmasam bile eve donmem saat 730-8 oluyor (birimiz avrupa digerimiz anadolu yakasında) tabii otur yemek ye, uyuyor, yemegi var, cantası hazır değil vs demezse, bu sefer de esim ben oglumu goremiyorum diyip soylenmeye baslayacak. Oglanla birlikte annemde kalsam da duzen iyice bozulcak.
Ne yapacagımı sasırdım. Artık annemle catısmalarımızı, anlasmazlıklarımızı, kavgalarımızı, kusluklerımızı bir yana koyup bakıcı illetinden kurtulmaya ve 1 sene onun bakmasına razıyım, sonra dogru krese ama bu ona goturme getirme faslı beni ozellikle kisin cok yoracak cocugum yollarda perisan olcak ve babayla zaten kotu giden iliskimiz iyice sarpa saracak diye korkuyorum. Burda cekincem sabah erken kalkmak veya yol yapmaktan ote, aile icinde yasayacagımız psikolojik sorunlar, zira esim anane bakacagına yoldan gecen kadın modunda maalef....Oneriniz var mı?
Bu soruyu cevapla
16 Cevap
Kızım 22 aylık ve 3 aylık olduğunda işe başladım. O zamandan bugüne her sabah 6.50 de anneme bırakıyorum akşam 7 de alıp eve geçiyorum. Çoğu kez annem de hafta da 1-2 gün de evde yiyoruz. Ve her gün annem başımızda olduğu ve kızıma çok iyi baktığı için şükrediyorum. Bir gün olsun itiraz etmedim, söylediği her şey kabulümdür.
benim oğluma da annem bakıyor, sırf sıkıntı çekmemek için anneme yakın ev tuttuk, çok yakın oturduğumuz halde genede bizde bile sıkıntılar çıkıyor.. önceleri annem gelirdi sabahları şimdi ise yorulduğu için ben götürüyorum. Sizde her gün aynı yolu defalarca gidip gelmektense 1 kere gitmek için annenizin yakınına taşınabilirsiniz.
1 yıl sabredin bence en kötü anneanne bile en iyi bakıcıdan daha çok sever torununu illaki anlaşmazlıklarınız olacaktır bir süre erken kalkıverin uykunuzdan feragat edin sonra iyiki böyle yapmışım diyeceğinize eminim
zor bir karar
madem eşiniz anneniniz bakmasını istemiyor sorumluluğu ona verin.Bakıcıyı eşinin bulsun.Takibini eşiniz yapsın.tüm sorumluluğu üstünüze almayın paylaşın.arada kalan siz olmuşsunuz yazık sizede.
Anane bakacağına yoldan geçen kadın baksın olmuyor maalesef. Dün üzeri ıslandı çocuğun Nasılsa banyo yapacak bir aar sonra deyip değiştirmemiş. Ki genel anlamda çok memnun olduğum biri bakıcımız. En iyiside olsa anane farklıdır. Daha özenli bakar. O yaşta hem gece hem gün bakamaz zaten. Gündüz bakması bile çok iyi. Bir sene idare etmek en akıllıcası bencede fakat yol yüzünden tercih etmezdim herhalde onu da..
Zor bir karar. En iyisi anane gözetiminde bakıcı. Ama o da size uymaz herhalde.
annenizle anlaşamıyorsanız yeni bakıcı bulun derim ben. Ya da en güzeli, yakınına taşının.
esimin annemin bakmasını istememe nedenlerin bazılarını anlayabiliyorum. annemin tavırları, karakteri vs gercekten zor. ama esimin kendine sorun ettiği ve asamasıdıgımız bazı konular var. Ornegin; anane bakarsa cocuk ona cok baglanır, annesini babasını dinlemez. Anane bakarsa cocuk cok sımarık olur, anne baba duzenini, kuralını tanımaz. Anane bakarsa cocuk ananeye cok duskun olur ananenin basına bırsey gelse travma yasar. Anane bakarsa cocuk babaneyi sevmez (onlar uzakta ve icten ice esim kıskanıyor onlarla iliskisi iyi olmayacak diye) ve en onemlisi anane bakarsa anne ile bir olur bana oyunun disinda kalır.
Bakıcı yabancıdır, 3 sene sonra cocugun hayatından cıkar gider ama anane hep yakınlarda oldugu icin sorun olur diyor.
Haklı :)