İlk çocuğumda, kilosunu gramı gramına, zihinsel gelişimini ayı ayına, beslenmesini en ince ayrıntısına kadar takip ederken, defter tutup herşeyi not alırken ve en ufak farklılığı gözümde büyütüp araştırmalar yaparken, ikinci çocuğumda herşeyi oluruna bırakıp,
ne boy-kilo cetveli takip ettim, ne de ay ay gelişim yazılarını okudum. En yakın arkadaşımın oğlumdan 4 ay küçük oğlu oğlumdan önce yürüdü, konuşmaya başladı (benimkinde tık yok). Kızımda böyle bir durum yaşasaydım bunalıma girerdim herhalde :) Demek istediğim,
o hislerden çok araştırmadan, "bu benim çocuğum, diğer çocuklardan başka bir çocuk" diyerek kurtuldum. E tabi doktor kontrollerini ihmal etmiyorum. Oğlumun normal geliştiğine de eminim.
zaman zaman her annenin aklima dusen seyler. sevgi, merhamet, vicdan, caresizlik gibi kiskanclik da annelik de tavam yapan duygulardan. once emiyor emmiyorla baslar, sonra onunki aglamiyor bu niye agliyor, neden kilosu dusuk, neden yemiyor, neden disi cikmadi,
neden yurumedi neden konusmadi vs vs surekli bi karsilastirma durumuna giriliyor maalesef. ben de zaman zaman bu hislere kapildim ama bunlarla kendimi uzup stresimi cocuguma hissetmek yerine ona neler katabilirim hep bunu tasarladim ve elimden geldikte tum
becerilerini gelistirmeye calistim. 4aylikti kupleri eline verip bak burdan atiyoruz dedigimde, tabiiki atamiyordu ama 8aylikken atmaya basladi, hic gostermeseydim belki de cok sonra yapacakti. zamanla ondaki gelisimi gordum, hatta bir cok bebekten cok daha
ileri oldugunu farkedince icten ice gururlandim da. gurur da bu duygulardan biri. neler yapabilirim derseniz montessori metatyellerini oneriririm ayi erken diye dusunmden ufak ufak baslayabilirsiniz, tabii her cocugun gelisimi farkli bunu en once kabul ederek
kendinizi ve kizinizi yormadan
hiç böyle bir his yaşamadım galiba o dönemlerde hiç okumuyordum yeni buldum burayıda birazda gelişimi ileriymiş öğretmeni söylemişti onuda pek kafama takmadım
Başka sorularınıza da yazdığım cevabı yazacağım, rahat olun. Bebeğinizin tadını çıkarın. Okuyun, insanları dinleyin ama bir kulağınızdan girsin diğerinden çıksın :) her çocuk farklı çünkü. O kutu açmalara filan da inanmayın, yalan hepsi :) anneler çocuklarını
nedense hep önde görmek istiyor, halbuki 5-6 aylık bebek işte, yapabileceği şey belli. Siz kendi çocuğunuzun günden güne gelişimini görüp mutlu olun, inanılmaz birşey çünkü. 2 gün önce öyle yatan oğlum, dün akşam bir anda emeklemeye başladı. O kadar güzel
bir şey ki onu izlemek. Diğer çocukların ne zaman emeklediğinin hiçbir önemi yok.
o sitede yazılanların çoğu gerçeği yansıtmıyor insanlar abartarak yazıyorlar bazı şeyleri.her çocuk özeldir ve nevi şahsına münhasırdır.boyu kilosu motor becerilerini başka çocuklarla karşılaştırmak anlamsız desek de zaman zaman insan araştırma yapmaktan
alıkoyamıyor kendini:)en güzeli akışına bırakmak.kuzu bir daha bu kadar küçük olmayacak ki her anın tadını doyasıya çıkartmak gerek.
Cevaplardan da farkedeceğiniz gibi anneler genelde çocuklarını övmeyi sever ve her fırsatı değerlendirir. Buraya da benimki ileri ama ben hiç takmadım demek çok kolay ve enteresan bence. Yapmanız gereken doktorunuza güvenmek, iç sesinizi dinlemek ve başkalarını
umursamamak. Herkesin bu abartmaları tatmin olmak için yaptığını fark ederseniz rahatlarsınız. Ayrıcı 3-4 ay ileri-geri çok önemli değildir. Çocuklar 12-18 ay arası yürür mesela. Yani tüm bu aylar boyu yürümek normaldir. Bakın bebeğiniz 5 aylık, ben size 6
aylık süreç normal diyorum :))) ileride de doktor ve öğretmen dışında herkese kulak tıkarsınız :)
16 Cevap
İlk çocuğumda, kilosunu gramı gramına, zihinsel gelişimini ayı ayına, beslenmesini en ince ayrıntısına kadar takip ederken, defter tutup herşeyi not alırken ve en ufak farklılığı gözümde büyütüp araştırmalar yaparken, ikinci çocuğumda herşeyi oluruna bırakıp, ne boy-kilo cetveli takip ettim, ne de ay ay gelişim yazılarını okudum. En yakın arkadaşımın oğlumdan 4 ay küçük oğlu oğlumdan önce yürüdü, konuşmaya başladı (benimkinde tık yok). Kızımda böyle bir durum yaşasaydım bunalıma girerdim herhalde :) Demek istediğim, o hislerden çok araştırmadan, "bu benim çocuğum, diğer çocuklardan başka bir çocuk" diyerek kurtuldum. E tabi doktor kontrollerini ihmal etmiyorum. Oğlumun normal geliştiğine de eminim.
zaman zaman her annenin aklima dusen seyler. sevgi, merhamet, vicdan, caresizlik gibi kiskanclik da annelik de tavam yapan duygulardan. once emiyor emmiyorla baslar, sonra onunki aglamiyor bu niye agliyor, neden kilosu dusuk, neden yemiyor, neden disi cikmadi, neden yurumedi neden konusmadi vs vs surekli bi karsilastirma durumuna giriliyor maalesef. ben de zaman zaman bu hislere kapildim ama bunlarla kendimi uzup stresimi cocuguma hissetmek yerine ona neler katabilirim hep bunu tasarladim ve elimden geldikte tum becerilerini gelistirmeye calistim. 4aylikti kupleri eline verip bak burdan atiyoruz dedigimde, tabiiki atamiyordu ama 8aylikken atmaya basladi, hic gostermeseydim belki de cok sonra yapacakti. zamanla ondaki gelisimi gordum, hatta bir cok bebekten cok daha ileri oldugunu farkedince icten ice gururlandim da. gurur da bu duygulardan biri. neler yapabilirim derseniz montessori metatyellerini oneriririm ayi erken diye dusunmden ufak ufak baslayabilirsiniz, tabii her cocugun gelisimi farkli bunu en once kabul ederek kendinizi ve kizinizi yormadan
hiç böyle bir his yaşamadım galiba o dönemlerde hiç okumuyordum yeni buldum burayıda birazda gelişimi ileriymiş öğretmeni söylemişti onuda pek kafama takmadım
hahahahah takılmayın öyle şeylere.kimsenin çocuğu dahi felan değil. kutu açmalar da yalan :)))
yeliz +10000000:)) öperim seni:))
Başka sorularınıza da yazdığım cevabı yazacağım, rahat olun. Bebeğinizin tadını çıkarın. Okuyun, insanları dinleyin ama bir kulağınızdan girsin diğerinden çıksın :) her çocuk farklı çünkü. O kutu açmalara filan da inanmayın, yalan hepsi :) anneler çocuklarını nedense hep önde görmek istiyor, halbuki 5-6 aylık bebek işte, yapabileceği şey belli. Siz kendi çocuğunuzun günden güne gelişimini görüp mutlu olun, inanılmaz birşey çünkü. 2 gün önce öyle yatan oğlum, dün akşam bir anda emeklemeye başladı. O kadar güzel bir şey ki onu izlemek. Diğer çocukların ne zaman emeklediğinin hiçbir önemi yok.
internete girmeyerek :)
2 yaşında anaokulu ile ilgili inceleme yaparken burayı buldum :))
o sitede yazılanların çoğu gerçeği yansıtmıyor insanlar abartarak yazıyorlar bazı şeyleri.her çocuk özeldir ve nevi şahsına münhasırdır.boyu kilosu motor becerilerini başka çocuklarla karşılaştırmak anlamsız desek de zaman zaman insan araştırma yapmaktan alıkoyamıyor kendini:)en güzeli akışına bırakmak.kuzu bir daha bu kadar küçük olmayacak ki her anın tadını doyasıya çıkartmak gerek.
.
Cevaplardan da farkedeceğiniz gibi anneler genelde çocuklarını övmeyi sever ve her fırsatı değerlendirir. Buraya da benimki ileri ama ben hiç takmadım demek çok kolay ve enteresan bence. Yapmanız gereken doktorunuza güvenmek, iç sesinizi dinlemek ve başkalarını umursamamak. Herkesin bu abartmaları tatmin olmak için yaptığını fark ederseniz rahatlarsınız. Ayrıcı 3-4 ay ileri-geri çok önemli değildir. Çocuklar 12-18 ay arası yürür mesela. Yani tüm bu aylar boyu yürümek normaldir. Bakın bebeğiniz 5 aylık, ben size 6 aylık süreç normal diyorum :))) ileride de doktor ve öğretmen dışında herkese kulak tıkarsınız :)