3 yaşında oğlum var ve ben internette ''abartılı güç ve ceserat gösterileri yapıyor ve her konuda özgüvenli olduğunu ispatlamaya çalışıyorsa çocuk ayrıntılı olarka bir uzman tarafındna gözlemlenmeli'' diye bir şey okudum.
Çocuğumun sık sık yaptığı şeyler şunlar:
---*Mesela bir zaman korktuğu ama artık korkmadığı şeyleri sürekli dile getiriyor bak artık ben korkmuyorum.
---*Bak ben yapabiliyorum
---*Bak ben yaptım
---*Bravo banaa
---*Sürekli sorumluluk almak ister.Ben yapcam, ben yapabiliyorum bırak vs. Mesela yatak toplarım gelir beni kovar kendisi toplar.
---*Ve yaptığı her şeyden sonra övgü bekler ve biz de onu överiz, öperiz vs.
--****Ve en çok yaptığı ve bize çok zaman kaybettiren şey: bir yerde hata yaptığı zaman onu başa alıp defalarca yapması. Mesela hayvanları sayıyor kitapta o hayvanı bilemiyor sonra bana soruyor ben söyleyince baştan alıyor. Sonuna geldiği oyunlarda bile
sonda hata yapınca en başa gidiyor ve tekrar yapıyor o oyunu. Bunu şarkı söylemek olarak düşünün. Bir kelimesini yanlış söylüyor veya unutuyor ve baştan alıyor o şarkıyı.
Ben bunlara güzel bir şey olarak bakıyordum ama internette böyle bir şey okuyunca içime kurt düştü. Sizce normal mi bu yoksa cidden bi uzmana danışmak mı lazım.
Önerileriniz varsa alabilirim. Yanlışlarım varsa söyleyin lütfen.
9 Cevap
Çocuğunuz Eriksonun psikososyal gelisimine göre özerklige karşı kuşku ve utanç döneminde. Bu dönemde çocuklar her şeyi kendileri yapmak ister tek başlarına bir şeyleri yapabildiklerini kanıtlamak isterler. Kısacası özerkliklerini ilan ederler. Eğer onları engelleyip dur sen yapamazsın derseniz çocuğu kuşku ve utanca sürüklersiniz. Bırakın yapabileceği her şeyi kendisi yapsın. Yapamayacaklarina da destek olun sadece ki zaten siz doğru davraniyormussunuz. Cocugunuzun bir sıkıntısı yok bence ama siz yine de içinizin rahat etmesi için bir uzmana goturebilirsiniz. He bir de bu dönem üç yaşından sonra hafifliyor.
2- Özerkliğe Karşı Kuşku ve Utanç
Bu ikinci gelişim döneminde, çocuğun yürümeye ve konuşmaya başlaması ile annesine olan bağımlılığında azalma başlamıştır. Yürüme, koşma, istediği nesneleri eline alma, istediklerini bırakma tuvalet kontrolünün ortaya çıkmasını da beraberinde getirir. Böylece çocuk özerk bir biçimde davranmaya ve bu bağımsız eylemlerinden zevk almaya başlar. Çocuğa eylemlerini kontrol etme olanağını vermek, özerklik duygusunun gelişmeye başlamasını sağlayacaktır.
Eğer ana-baba küçük çocuğun yapabildiklerini yapabildiği kadar istediği zamanda ve hızda yapmaya olan gereksinimini bilir ona göre davranırsa çocuk kaslarını ve çevresini kontrol edebileceğine ilişkin bir duygu özerklik duygusu, geliştirir.
kendisine verilenle eş tutmaktadır. "Ben bana verilenim". Çocuğa çok iyi bakım veren bakıcılarında süreklilik olması gerekir.Ve aynılık bulunmayan çocuk yuvalarında en önemli sorun temel güven duygusunun gelişmemesi ya da yıkılmasıdır.
Burada belirtmek gerekir ki, temel güven ya da güvensizlik sorunu yaşamın ilk yılında, bir daha karşılaşmamak üzere tamamen çözümlenmiş değildir. Birbirini izleyen gelişim evrelerinin her birinde yeniden ortaya çıkacaktır. Bunun öyle olmasında hem umut hem de tehlike vardır. Güvensizlik, duygusu ile okula başlayan çocuk, kendini güvenilir yapacak bir öğretmene ihtiyaç duyar.
Aşırı koruyucu ya da baskıcı bir çocuk yetiştirme tutumu ile çocuğunkiler yerine kendi istekleri ve kurallarını geçerli kılan, davranışlarının kontrolünü çocuğa bırakmayan anne babalar, çocuğun özerk olma çabalarını engelleyeceklerdir.
Anne-babanın aşırı kontrolü çocuğun kendi kapasitesine yönelik kuşkulara düşmesine ve utanç duymasına yol açacaktır. Çocuğun davranışlarını çok sıkı bir biçimde denetleyen, hoşgörüsüz, "mükemmel" davranışı elde etmek için sık sık cezaya başvuran anne baba tutumu, çocukta "tek başına hiç bir şeyi beceremem" duygusunu oluşturur kuşku ve utanç duygularını ortaya çıkmasına yol açar. Eğer çocuk bu evreyi özerklik duygusundan daha 'ağır basan utanç ya da kuşku duygularıyla geçerse, bu onun daha sonraki ergenlik ve yetişkinlik özerklik girişimlerini olumsuz yönde etkileyecektir Tersine bu evreyi utanç ve kuşku duygularının çok üstünde özerklik duygusu ile geçen çocuk yaşamın daha sonraki evreleri için özerklik yönünden iyi hazırlanmış demektir. Öte yandan, bu dönemde özerkliğin kuşku ve utançla oluşturduğu böyle bir denge daha sonraki olaylarla olumlu ya da olumsuz yönde değişebilir. Öte yandan "çocuk zarar görür" kaygısıyla, çocuğun özgürce davranmasına olanak tanımayan aşırı koruyucu ana-baba tutumu da özerklik duygusunun gelişmesini engelleyecektir. Kuşkusuz her ana babanın çocuklarına yardımda telaşlı olduğu zamanlar vardır. Çocuklar bu gibi masum yanlışları bağışlayacak kadar cesurdur.
Internetten karistirirsaniz daha pek çok bilgi var
Bir de abartılı güç gösterilerinden kasıt kendisine zarar vermek boyutundaymis gibi geldi bana. Mesela ben balkondan atlarim ölmem bıçak beni kesmez düşüncesi gibi. Hani bi ara bi çocuk pokemon izleyip kendini balkondan atmıştı ya onun gibi. Sizinki gayet masum yavrum yaaa
H e birde yanlış anlaşılmasın benimkisi sadece kpss bilgisi :)
Ben abartılı gösterişi şöyle algıladım:
Bence çok güzel bir davranış sergiliyor.
Ve sürekli övgü bekliyor bence :) ben dövmedim yapmadım Aferim sana oğlum gibi.. Çok güzel bence..
Aksini olduğunu düşünün o daha zor olurdu bence. Yapamam edemem gidemem sayamam gibi sürekli olumsuz olduğunu ve arkadaş ortamlarında kavgacı gürültülü mutsuz olduğunu öyle daha zor olurdu bence..
Tabiki bilimsel olarak bir bilgim yok.
Bu davranışları hoşuma gidiyor elbette. Özellikle bana yardım etmesi. Şöyle ki bir işi düzenli, hiç hatasız yapmak isteyen, hata yaptımı baştan alan bir çocuk olarak mükemmele yakın süpürge tutması, yatağı toplaması felan gerçekten hoşuma gidiyor, çokta büyük yardımı dokunuyor bana :)
Kızım 3.5 yaşında ve uzun süredir her işini kendi yapmak istiyor sizinkine çok benzer şekilde.. yapiyor da :) evet cok guzel birsey ama anliyorum sizi boyunu aşan işlerde de aynı istek olunca bazen zor durumda kalıyoruz biz de.. her seferinde bazı şeyleri henüz neden yalnız yapamayacağını acikliyoruz.. Aşırı övgü beklemiyor sadece farketmemiz yetiyor ona.. abartılı güç ve cesaret gösterme olduğunu düşünmüyorum bu aşamada.. sadece anneyi babayı örnek alma sorumluluk alabilme kendine güvenme ve yaşının getirdiği deneme başarma arzusu olduğunu düşünüyorum.. Uzman değilim ama benim tecrubem bu yönde..