Merhabalar .2.5 yaşındaki oğlum ben ne yapsam ,neye dokunsam ben ben diye tutturuyor .Kendi yapmazsa huzursuzluk oluşturuyor,bağarıyor .Örnek verecek olursam lamba yanacak ben prize dokunur dokunmaz bi kıyamet başlıyor.Bu durumda olanınız var macaba ?2 yaş sendromu zor bir dönem biliyorum ama her şey de böyle musluk açılacak ben açarsam sıkıntı .Dediği olmazsa 2 saat ağlıyor kendini yerlere atıyor vs...Nasıl bir yol izlenmeli .
Bu soruyu cevapla
3 Cevap
Tam o donemi zaten
Evet o dönemde ama işin boyutu iyice artıyor .Şöyle söyleyim sofra kuruyorum diyelim ki sofrayı ondan izinsiz içeri götürmeyeceğim ,götürdüysek başlıyor geri onu mutfağa götür hadi götürdük bu kez başka bir şekilde huzursuzluk yapıyor uzun süre sürüyor .Sinir yapıyor .Şöyle deyim çevremde bir insandan ben böyle çocuk görmedim bunu doktora götürün şeklinde yorum aldım .Her dediğini yapmışsınız deniliyor ondan öyle .Diyorum ben tamam evde isteklerine karşı gelen bi anne değilim anlatarak oğlum olur ,olmaz derim ama babası daha keskindir olmaz derse olmaz
benim kucuk oglumun sesi cok gur cikar, biz de o aglamasin bagirmasin diye bu tur isteklerine ve tutturmalarina boyun egiyorduk. sonra baktik tepemize binmis, evdeki hayati o yonetiyor, olmayacak seylere olmaz deyip, aglamasina izin verdik. iki uc seferde anladi ve tutturmalar bitti. kolay degil, cocuk alismisti, tabi basta cok agladi, ama biz geri adim atmayinca o da yeni duzene alisti. Artik 4 yasinda ama hala mesela ben buyuk havuc istiyordum diye oturup aglayabiliyor. Oglum bu havucu soydum, istersen ye, istersen de tezgahta birak diyorum ve konuyu kapatiyorum. Uzatmadan alip yiyor. Evde cocuklarin degil de ebeveynlerin dedigi kurallar gecerli olur, bunu hem cocuklara hem de kendimize anlatmaliyiz, once kendimize :-) Tabi bunlar tamamen tek kisilik tecrubelerim, size cozum olur mu bilmiyorum. Kolay gelsin, kisa surede cozum bulursunuz umarim.