Lohusa depresyonu

Geçirdim ve geçirdiğimi çok sonra anladım,kesinlikle destek almalısınız,ben o dönem destek almam gerektiğini söyleyenlere ben deli değilim ,ilaç alıp uyuşmak istemiyorum,çocuğumla alakalı farkındalıklarım azalsın istemiyorum demiştim,ilaç kullanmalısın diyen doktorumu bir dövmediğim kalmıştı,çok hata etmiş çok daha keyifli geçirebileceğim zamanlarımı harcamışım,siz bunu yapmayın

Hemde..bir engelli annesi olarak pek de koyu bir depresyon yaşadım,buraya üye olmamın sebebi bile bu,,yavrumu yıkayamadım,giydiremedim her baktığımda hıçkıra hıçkıra ağladım..ben dr.a gitmedim,iyi mi yaptım bilmem:)nacizane yavrunuzu öpün koklayın heryerini ve size verilen hediyenin tadını çıkarın evet ilk günler zor,ama geçiyor.destek almayı istemek size kalmış,ister iyi gelen dostlarla,ister iyi gelen drla,,bu arada yavrumun sol eli yok..sevgiyle kalın...

Ben de geçirdim ilk 2 ay. Mürvetcim sen doğum yapali 14 ay oldu. Bu depresyob lohusa depresyonu degil artık başka bir depresyon sanırım.

Pospartum depresyon yaşadım terapiye gittim.2,5 sene sürdü. doğumdan sonra bir loğusa durumu yaşadım fakat daha sonra başka şeyler vs değişik oldu. ilaç da kullandım bir ara.  

Bilemiyorum destek alıyorum ama çok zor durumdayım nasıl geçer bilemiyorum

Oglum 1 yasindayken gittigim psikiyatrist bana postpartum depresyon bu kadar uzun sürmez, demisti. Yani postpartumla baslayip bildigimiz depresyona evrilen bir sürecti benimki. Dogumdan itibaren cok ama cok kötüydüm, kendimi de esimi de annemi de süründürdüm diyebilirim. Bir torunu daha olmasin isteyen bir anneanne olabilir mi? Benim annecigim halimi gorüp de elinden de bir sey gelmediginden, etraftan ikinci yok mu diyenlere, yok ya ne gerek var diyor hala :)

Antidepresan alabilmek icin 13 aylikken emzirmeyi biraktim, bir ay da niye biraktim diye agladim, oglum hic zorlanmamisti oysaki. Simdi geriye donup baktigimda iyi ki ilac almisim ve atlatmisim o günleri diyorum. Tabii ki mutlaka ilac alin diye tavsiye etmiyorum, ama bu ihtimalden korkmayin, dünyanin sonu demek degil demek istiyorum.

olmaz olur muuu?? ben varım hemde ne depresyon...eşim işten gelince kapıyı açar boynuna sarılır hıçkıra hıçkıra ağlardım. o da her akşam bu çocuğun bir şeyi var da siz bana söylemiyor musunuz? derdi....mesela misafir geldi bebeği görmeye, bebek beşikte yatıyor ben bir köşede hüngür hüngür ağlıyorum.sırf bu yüzden ikinci çocuğa cesaret edemiyorum. çok çok istiyorum halbuki..

İlk 15 gün Postpartum Blues olur ve çok yaygındır. Sonrasında devam ederse depresyon diyebiliriz. Yalnız sizin 14 ay olduğu için Postpartum olayını geçmiş. Depresyon organik bir hastalık gibi değerlendirmek lazım,yani mide ülseri veya bir kemik kırığı nasılsa depresyon da öyledir,tedavi edilmelidir. İlaç,çeşitli terapi yöntemleri,veya alternatif ekt Tms gibi çeşitli yöntemler var. Ama lütfen öncelikle rutin kan tetkiklerinize baktırın. D vitamini b12 eksikliği tiroid patolojileri gibi durumlar da depresyona neden olur.

http://anne-ebe.blogspot.com.tr/2015/09/birisi-lohusalikmi-dedi.html :) 

Ilk doğumumdan sonra bende saçma sapan bir süreç yaşadığımı çok sonraları farkettim.3 ay civarı sürdü.en son kendi saçlarımı ve bebeğin saçlarını kazırken buldum kendimi.ne kendime ne baskalarına izah edemediğim ahmakça bir hareketti ama beni kendime getirdi.tahammül sınırlarım bitmişti ve eşimden nefret ediyordum.bebeğe de çok zor bağlandım..Belkide bunlar hep sezeryanla sonuçlanan kötü bir doğum sürecinden geçtiğim içindi

.ikinci doğumum normal oldu ve tek bir dk dahi kötü geçmedi.ilkinin tam tersi içim mutluluk ve huzurla dolu.geleceğe karşı karamsar değilim.geçiceğini biliyorum ama hiç zorlanmıyorum.çok keyifliyiz şimdilerde.yaz gelsede parka pikniğe gitsek diye gün sayıyorum :)