Günaydın
benim can ciğer 2 arkadaşımın 2 çocuğu var biri kız biri erkek kızımdan bir
yaş büyükler. eskiden hiç kızımı yanlarına almazlardı prensesim daha emekliyordu düşünün onlar 2 yaşındalardı şimdi biraz daha iyi ama yine de kızım mi acaba çok girişken değil bilemiyorum oynamak istiyor onlarla hadi hadi diyor kimi zaman çok iyi oynuyorlar
ikili veya üçlü ama kimi zaman ki dün böyle oldu kızımı odaya almadılar iki kişilik oyun oynmayı tercih edip saf dışı bıraktılar . o da geliyor bana şikayet ediyor çocukların anneleri veya ben gidiyoruz 3 kişilik oyun oynayın beraber oynayın diyoruz. kimi
zaman uzun soluklu kimi zaman kısa oynuyorlar . ama napıcam bilemiyorum. Kızım aslında çok konuşkan yaşına göre yetenekleri de olsun konuşması boyu posu ilerde, inatçılığımızda var oyuncak konusunda hepiniz yaşamışızdır oyuncak beniiiim krizini. kızıma veriyoruz
oyuncağı tamam hadi oyna diye inatla gidiyor baaak aldım diyor haydi buyrun sonra kavgaya. acaba bundan mı oluyor sorunları aralarında bilemiyorum.
ben mi abartıyorum bilemiyorum yoksa dikkate alınması gereken konu mu bilmiyorum
ama her ana-baba gibi o üzülünce bende çok üzülüyorum.dün akşam eve geldik bir daha gitmek istemiyorum onlar beni almıyorlar diyor. e ben onlarla görüşmesem olmaz çocuksuz mu görüşsek ilalebet o da olmaz . napıcağımı bilemiyorum.
Bu soruyu cevapla
9 Cevap
Bu yaşlarda çok normal böyle şeyler genelde küçükler büyüklerle oynamak istiyor büyükler de aralarına almıyorlar yapacak birsey yok maalesef benim de 2 çocugum var ve kuzenleri var 2 tane nederedeyse her biri bir oncekinden 1-1,5 yaş büyük durum biz de de boyle bir boy kucuk olan buyugun peşinden kosuyor onunla oynasın diye yani benim kızım abi dedigi kuzeniyle oynamak isterken, kızımla da o abinin kardesi oynamak icin peşinden kosuyor zaman zaman ortak payda da bulusup oynuyorlar zaman zaman oynayamıyorlar biz de boyle zamanlar da daha bireysel yapabilecekleri şeyleri sunuyoruz onlara boyama yapmak, kitap okumak vb.. gibi. Biraz karışık anlattım sanırım ama butun bunların geçici oldugunu dusunuyorum ben :)
Yok çok güzel anlatmışsınız teşekkür ederim, ay geciçi olsun inşallah:) kızıma ben de sunuyorum bireysel oynamayı ama istemiyor çocukları seçiyor o da haklı olarak belki yuvaya gidince biraz daha girişken olur inşallah geçicidir çünkü her açıdan girişkenlik ve kendi sorununu çözme bence çok çok önemli.
Hiç canınızı sıkmaya değecek bir şey değil. Gerçi insan üzülüyor ayrı konu da. Ama bunun her çocuk da olduğunu bilmelisiniz. Genelde hep biraz büyükler küçükleri oyunlarına almıyor. Ve genelde 3 kişilik oyun kurmak en zoru. Aynı yaşta bile olsalar 2 kişi oynamayı tercih ediyorlar, 3. kişi de ortada kalıyor. Bence siz aynı şekilde arkadaşlarınızla görüşmeye devam edin ama kızınıza ya da diğer çocuklara da sürekli beraber oynayın demeyin. Çocuklar birşeyin çok üzerine gidince tersini yapmaya meyilli oluyorlar. Kızınıza oraya gideceğinizi, arkadaşlarınızı sevdiğinizi, onun isterse büyüklerin yanında da durabileceğini anlatabilirsiniz. Yanınızda kızınızın sevdiği oyuncakları götürebilirsiniz. O da onlarla oynasın. Zamanla birbirlerine alışırlar zaten. 3 yaşından sonra kızınız da bilinçlenir, onlarla daha iyi iletişim kutup kendisini kabul ettirir.
Merhaba, bu yaş aralıklarında çocuklar genelde küçükleri oyun arkadaşı olarak seçmiyor. Tek olurlarsa yine biraz şans var:) Benzer sorunları 2 yaşındaki kızımda 3 ve üzeri 3 arkadaşıyla beraberken yaşıyor. Ben birebir oyun ortamı kuracak şekilde arkadaşlarımla buluşmaya veya şimdilik anlaştığı arkadaşlarıyla görüştürerek rahatlıyorum. Kendi yaşıtı anlaştığı 2 ayrı arkadaşı var, o yüzden anlaşamadığı bir grupta stres yaşamasına pek gerek yok diye düşünüyorum.
Bence de bu durumlar geçici. Görüşmemek yerine tam tersi daha fazla görüşün . Daha fazla bir arada zaman geçirdikçe ortak paydada buluşacaklar emin olun. Ve mümkün olduğunca çocuklara az müdahele de bulunun . Söylemesi kolay 2,5 yaşında bir çocuk için (ki tam çocuk değil , bebek de değil) .Ama emin olun siz rahat oldukça her şey daha kolay olur.
tek sayı gruplar sıkıntılıdır hep biri dışarda kalır derler ya.. 3. ve en küçüğün dışta kalması normal.. üzülmeniz de normal.. sanki siz arkadaşlarınızla görüşürken kızınızı üzüleceğini bildiğiniz bir ortama sokuyormuşsunuz gibi hissediyorsunuzdur.. ama alışmalılar böyle durumlara.. her zaman herkes onları sevmeyecek ya da oynamak, konuşmak istemeyecek.. okula başladıklarında "prenses"lik evdeymiş sadece diyecekler ki demeliler bence.. müdahale etmeden bence oluruna bırakın.. diğer çocuklar da anneler bizi zorluyor bu konuda diye hissederek daha da uzaklaşıyorlar.. yaşıtları ile zaman geçirdikçe bu kadar "benimle de oynasınlar" üzütüsü kalmıyor.. kreş, okul bunu öğretiyor.. kızım da "anne benimle oynamıyor" dediğinde "olabilir her zaman aynı şeyleri istemeyebilirsiniz sen şu an yapacak başka güzel birşey bulabilirsin" diyorum genelde.. hemen bişey buluyor.. kızım ısrarcı değil bir süre sonra "oynamazsa oynamasın çok da umrumda başkasını bulurum" havasına giriyor zaten:)))
aaa süpermiş kızım da keşke oynamazlarsa oynamasınlar havasına girse ama o ben seni istiyorum moduna giriyor :) veya beni de alsınlar almıyorlar anneciğim diyor bide dudakta bükülüyor :(
Çok normal durumlar, diğer çocukların tutumları da, sizin çocuğunuzun tepkileri de. Mutlaka çocuklu olarak görüşmeye devam edin. İleride çok yararını göreceksiniz özellikle okul çağında. Çünkü bu devirde eskisi gibi çocuklar birarada büyümediği için, kreş ortamında kontrollü ortamda doğal iletişim kurmayı öğrenemiyorlar, sonra ilkokulda öğretmen kreşteki gibi çocukların iletişimlerinin ortasında olmadığı için bu şekilde bir paylaşım ortamı bulamayan çocuklar bunu okul çağında öğrenme zorunda kalıyorlar.
oynamazsa oynamasın dan hemen sonra kızım da bana koşuyor:)) ben onunla bi oyun kuruyorum diğer çocuklar hoop geliyor ben aradan sıyrılıyorum.. sonuç herkes mutlu:) ama bu olmadığında da kitap dergi okuyor kendi kendine ben de tabiri caizse "çok oturmuyorum haydi eve" :) kendi başının çaresine bakması için zaman vermeli belki de şans.. sonrası geliyor.. sonuç alamazsa da "fazla" gergin kırıcı çocuklarla uzun süre tutmuyorum bir arada.. aslında okulda bu durumlarla başetmeyi iyi öğrendi gözlemime göre.. yine de fazlasına gerek yok.. siz rahat durun güleryüzlü olun durumu olduğundan üzücü algılamasın nacizane tavsiyem.. sevgiler