Evet 3 yaşında oğlum. O kadar ılımlı biri ki evde ne desem sözümü tutar. Ancak oyuncaklar söz konusu oldu mu kriz geçiriyor. Nefes alamayacak şekilde ağlıyor. Kalp problemi de var. Bu konu oldukça canımı sıkıyor.
Geçen gün parka gittik. Başka bir çocuğun oyuncağıyla oynuyordu. Çocuk oyuncağı elinden alır almaz öyle bağırmaya başladı ki. Parkı ayağa kaldırdı. Kendini yerlere attı. Herkese tekmeler savurdu. Yani hiç böyle bir şey yapmaz normalde.
Konuşarak anlaşırız ancak o esnada beni duyması imkansız oluyor. Bu yüzden vurmak zorunda kalıyorum. O da işe yaramıyor. Kucağıma da alamıyorum. Ben gidiyorum diyorum o da korkup peşimden geliyor. Bu yöntem şu anlık kötü de olsa tek yöntemim. İnşallah
yardımcı olabilirsiniz bana.
Bu soruyu cevapla
13 Cevap
Ay ne olur vurmayın. Öncelikle şunu bilmenizde fayda var. Genelde bütün 3 yaşındaki çocuklar böyle kendilerinden geçiyor oyuncak konusunda. Bunu geçici bir dönem olarak görmeye çalışın, gerçekten geçiyor. O kriz anında onu ikna etmeye çalışmayın. En büyük hata, ama onu vermelisin, ama o arkadaşının oyuncağı, hadi ama ver gibi ikna sözleri. Bunu duyan ya da sinirden duymayan çocuk daha da çığırından çıkıyor. Ne kadar sinirlense de eğer oyuncak başkasının ise ve o vermiyorsa, çok net ve kısa bir şekilde bu arkadaşın diyip elinden alın ve onu kucaklayıp oradan uzaklaştırın. Ama bunun üzerine daha fazla konuşmayın, sadece sarılın üzüldüğünü biliyorum, çok sinirlisin diyin. Bırakın istediği kadar ağlasın. Her seferinde bu hatayı yaptığında oradan uzaklaştırdığınızda eninde sonunda anlayacaktır. Bu tip kriz durumlarında güvenli bir yerde ise onu kendiyle baş başa bırakmak en güzel çözüm oluyor. Gerçi sizin kalp faktörü önemli ama üzerine gittiğinizde de birşey değişmeyecek, hatta daha çok artacak.
Çok teşekkürler öncelikle ama kucağa alma olayı olmuyor maalesefki. Çok güçlü ve müsade etmiyor. Kucağıma alınca daha çok sinirleniyor. Ve kafasını aşağıya bırakıyor inmek için. Evet ben gidiyorum demek o kadar kötü hissettiriyor ki ancak öyle deyince ağlaması da geçiyor. O yüzden o yönteme başvuruyordum. Ağladıkça nefessiz kalacak korkusu oluşuyor. Evde hiç ağlamadığı için cahillik işte bendeki :( Ancak bir daha asla öyle yapmayacağım haklısınız :((((
Çok soru sormuŞ gibi oluyorum ama o bölgeden uzaklaştırmam da parktan uzaklaştırmak oluyor. Bu yönden bakınca da hiç parka götürmemek lazım çünkü gittikten 5 dakika sonra da gerçekleşiyor olay. Ben arkadaş yüzü görsün sosyalleşsin istiyorm ancak o sadece milletin oyuncaklarıyla tek başına oynamaya çalışıyor. Sosyalleşmek yerine sanki daha çok tekleşiyor. Anlamıyorum. Her çocuk mu böyle ? Parka götürmeyi mi kesmeliyim napmalıyıım :))))
Hiç bahsetmemeli demek doğru değil ama sinirli olduğu anda konuşmak daha kötü yapıyor. Sakin olduğu bir vakit, bak annecim parka gittiğimizde arkadaşlarının oyuncaklarını alman doğru değil diye anlatabilirsiniz. Mutlaka doğruyu öğretmek lazım tabi :) Sinirli olduğunda kendinizden düşünü, birisi istemediğiniz bir şeyi ama yapmalısın diye söylese daha çok sinirlenmez misiniz :)
vurmak cozum degil, atese benzin dokmek bu durumda. boyle kendini yere atinca, kucaginiza alip sakin sesle " biliyorum o oyuncagi cok sevdin,simdi cok uzgun ve sinirlisin" deyip once sakinlesinceye kadar onu guvende tutup parkin sakin bir kosesinde gidin. sonra " ama arkadasin seninle paylasti ve simdi kendi oynamak istiyor. bizim degil o oyuncak geri vermemiz lazim. yoksa bir daha arkadasin seninle paylasmak istemez. hadi biraz agla cok uzuldun, sarilayim ben de sana" vs gibi sozlerle onun duygularini anladigini ifade edin. ertesi sefer gene kriz gecirecek ama sonunda alisacak.
Sağolun hanımlar. Bu dediklerinizi daha sık deneyeceğim. Hiç denemedim değil ancak başarısız oldum sanırım. Öpmek mesela öpmeye kalktığımda kafa atıyor. Sarıldıkça daha çok bağırıyor. Park büyük ancak alanın çoğu çim ve düz alan yani nereye gitsem oyuncağı alan çocuğu görüyor :) İlla ki baya baya uzaklaştırmam gerekiyor bu da eve götürüyor bizi.
Ben çocuğuma bazı şeyler özeldir çok sever ve paylaşmak istemeyiz senin böyle çok sevdiğin bişeyin var mı diye sormuştum 6-7 eşyayı getirmişti o Zaman bunları birileri geldiğinde istersen kaldırırız demiştim. Her gelen misafirde onları kaldırır bazen kişisine göre bırakırdı. Ortada kalan diğerlerini vermediğinde uyarırdım ama bunlar senin paylaşabileceklerin diye. Başkalarınınki için ağlayıp zorla aldığında da bak bu da onun paylaşamadığı oyuncağı beklememiz lazım belki fikrini değiştirip verir derdim. Zamanla kabullendi bu durumu şimdi alabilir miyim diye soruyor vermezlerse işin bitince verir misin diyor yine vermezlerse öksüz öksüz bakıyor :) yada kendininkiyle değiştiriyor. Kendi kontrolünü sağladığında eşyanın ona ait olduğunu bildiğinde hem paylaşıyor hem bekliyorlar. Hala aynı şeyleri yaşadığımız zamanlar var ama epey düzeldi. Kolay gelsin
Kızım 3.5 yaşında parka oyuncak goturdugumuz oluyor ancak önceden konuşarak.. oyuncakların sana ait biri elinden çekip alırsa bunu kabul etmek zorunda değilsin geri isteyebilirsin,,, parka diğer çocuklarla oynamaya gidiyorsak paylaşmak istediğin bir oyuncagini seçmen daha güzel olur,,, kimsenin oyuncagini izinsiz almıyoruz,,, gibi.. paylaşmak istemediği ve evet paylasabilirim dediği oyuncakları var ona göre seçip götürüyor:) sorun sayılabilecek bir durum olduğunda sakin kalmaya çalışıyorum çünkü sinirlenme hali de öğrenilen bir durum.. oglunuzun evdeki hali ile parktaki hali çok farklı.. Diğer çocuklarla yaşadığı kötü tecrübeleri olduğunu Düşündürdu bana.. çok fazla tepkili.. 6-7 yaşındaki çocuklar söz konusu olduğunda daha müdahil olabilirsiniz bence.. ben tehlike sinyali aldığımda:) sevecen şekilde müdahale ediyorum.. yasitlari ile halledebildikleri durumları bazen büyük çocuklarla halledemiyorlar.. 3 yaş çok küçük.. tamamen kendi haline bırakmak için küçük.. tabi şahsi fikrim.. oyunlarına az da olsa yol gösterici olarak arada katılmak faydali olabilir.. tabi aşırı müdahaleden söz etmiyorum..
Kreşe falan vermeyi düşündünüz mü ya da imkanınız var mı? Sosyalleşmesi ya da paylaşmayı öğrenmesi anlamında. En azından yarım gün.
bence de onu kızdıran şey elinden alınması. oğlum da elinden birşey (sadece oyuncak değil, kaşık, tabak, prit vs) alınınca kriz geçiriyor. çığlık, vurma normalde hiç yapmadığı şeyler. öfkesinden kendi kafasına vurdu geçenlerde ben de çok üzüldüm. bir şekilde kendisinin vermesini sağlamak lazım. kontrol kendisinde olunca sinirlenmiyorlar. herşeyi kendileri yapmak istedikleri bir dönem, lavaboda sabunu kendi almadı da ben verdim diyelim kıyamet kopuyor... geçen mandalinayı bölüp de verdim diye ağladı mesela :) bu yaşın olayı da buymuş...